بررسی اطلاعات پرستاران در مورد چگونگی برقراری ارتباط و مراقبت از بیماران براساس موازین شرعی

مقدمه: مذهب همیشه ملجأ و پناهگاهی در بحران های زندگی به شمار رفته و راهنمایی است که افراد در غلبه با تنیدگی های ناشی از زندگی امروزی بدان نیازمندند. اغلب بیماران در مورد مسائل معنوی و مذهبی صحبت می کنند و آن را موجب آرامش خود می دانند. در این زمینه پرستار موظف است ضمن احترام به عقاید بیمار در صورت امکان، محیطی را فراهم آورد که بیمار بتواند فرایض مذهبی خود را انجام دهد .   روش کار: این پ‍‍ژوهش یک مطالعه مقطعی - توصیفی است. جامعه مورد مطالعه، کلیه پرستاران شاغل مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی تبریز و نمونه مورد مطالعه نیز همان جامعه پژوهش است، یعنی تعداد 144 نفر پرستار شاغل که به روش غیرتصادفی و آسان از میان کلیه بخش ها به استثنای اتاق عمل انتخاب شدند.   ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه از پیش تنظیم شده با 24 سؤال بود که 7 سؤال مربوط به آگاهی در زمینه چگونگی ارتباط با بیمار براساس موازین شرعی و 16 سؤال مربوط به آگاهی در زمینه مراقبت از بیمار براساس موازین شرعی بود.     وصول: 18/2/85   ارسال اصلاحات: 14/4/85   دریافت اصلاحات: 27/6/85   پذیرش: 1/12/85   نتایج: با توجه به هدف اول پژوهش که بررسی آگاهی در زمینه ارتباط با بیمار براساس موازین شرعی بود 2/77 درصد افراد از آگاهی متوسط و تنها 2/22 درصد از آگاهی خوب برخوردارند. در زمینه آگاهی مراقبت از بیمار براساس موازین شرعی 7/66 درصد آگاهی خوب و 9/31 درصد آگاهی متوسط داشتند.   نتیجه گیری: با توجه به ضعف آگاهی از مراقبت از بیمار براساس موازین شرعی (تنها 22 درصد آگاهی خوبی دارند) نتایج این پژوهش مؤید آن است که باید توسط مسئولان امر، گام های استوار در جهت ارتقای دانش پرستاران در زمینه موازین شرعی برداشته شود.